WOJCIECH SIEMION aktor, poeta – syn Mikołaja i Apolonii |
|
Urodził się 30 lipca 1928 r. w Krzczonowie, zmarł 24 kwietnia 2010 r. Studiował na Wydziale Prawa UMCS (1947 r. – 1950r.), jednocześnie uczęszczając do Studium Dramatycznego K. Borowskiego. Zadebiutował w 1946 r. w „Krakowiakach i górach” W. Bogusławskiego na scenie Teatru Miejskiego w Kaliszu. W 1951 r. zdobył dyplom w Warszawskiej PWST. Aktor wielu, głównie stołecznych teatrów (m.in. Atenum, Młodej Warszawy, Komedii, Narodowego, Powszechnego i Ludowego). Występował w STS-ie, kabarecie „Pod Egidą”. Na ekranie zadebiutował rolą w filmie „Załoga” J. Fethke w 1953 r. W 1972 r. założył i został dyrektorem teatru Stara Prochownia. W 1996 r. razem z kabaretem „Rzep” obchodził swoje 50-lecie pracy artystycznej. Zagrał w wielu filmach, przedstawieniach teatralnych, był aktorem charakterystycznym. Odkrył dla teatru poezję ludową w słynnym programie „Wieża Malowana”. Za pracę aktorską został uhonorowany wieloma nagrodami i odznaczeniami m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1982 r.), nagrodą specjalną Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie teatru i filmu „za całokształt teatralnej i filmowej twórczości artystycznej, szczególnie za kreacje związane z tradycjami Wojska Polskiego” (1988 r.), dwukrotnie Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi dla kultury polskiej i osiągnięcia w pracy artystycznej” (1989 r., 2000 r.). Zredagował i wydał cykl książek z serii: „Lekcja czytania”, poświęconych: Mickiewiczowi, Norwidowi, Gałczyńskiemu, Różewiczowi, Białoszewskiemu. Był animatorem wieczorów poetyckich, aktorem i reżyserem wielu spektakli, miłośnikiem folkloru podkreślać swoje chłopskie pochodzenie. Miał 82 lata. |
ANTONINA KOCHANIEC pisankarka |
|
Urodziła się 30 grudnia 1888 r., zmarła 11 stycznia 1975 r. Mieszkała i tworzyła w Krzczonowie (obecna ul. Skałka). Przez znajomych oraz rodzinę była nazywana „Babcią Kochańcową”. Była nestorką pisankarstwa krzczonowskiego i jedną z najpopularniejszych pisankarek w regionie. Na pisankach kreśliła najbardziej charakterystyczne dla regionu wzory: grabki, wiatraczki, jodełki, ślimaki. Jej wzory posłużyły Instytutowi Wzornictwa do produkcji oryginalnych tkanin. W 19957 r. jej pisanki zdobyły wyróżnienie na wystawie w Szwajcarii. Była propagatorką pisankarstwa na „swoim terenie”, gdzie uczyła tej sztuki młode pokolenia krzczonowiaków. |
ZOFIA SAŁEK plastyka obrzędowa |
|
Urodziła się 3 czerwca 1906 r. w Żukowie, zmarła 7 grudnia 1997 r. w Lublinie. Pochodziła z rodziny o twórczych tradycjach. Jej rodzice brali udział w organizowanych inscenizacjach obrzędowych, takich jak: Herody, Wesele Żukowskie. Od swojej matki nabyła umiejętność szycia tradycyjnych strojów ludowych, pisania pisanek, wykonywania kostiumów do Herodów, tworzenia wycinanek, rekwizytów do wesela: palm weselnych, czepców, bukietów, podwijek i pasów. Była członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie. |
JÓZEF MAŁEK poeta ludowy |
|
Urodził się 7 lutego 1934 r., zmarł 21 maja 1987 r. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1950 r. przez rok pobierał naukę w korespondencyjnym Liceum Ogólnokształcącym w Lublinie. W 1953 r. wstąpił do organizacji „Służba Polsce” . Pierwszy etap pracy twórczej to lata 1949-1953, a były to poważne wiersze miłosne, satyry środowiskowe. Należał do Klubu Młodych Pisarzy Ludowych ZW ZMW, był członkiem, prezesem i założycielem STW w Lublinie.
Do jego twórczości należą: wiesze osobiste, okolicznościowe, patriotyczne, wojenne. Pisał również fraszki, aforyzmy, przysłowia, satyry. Zbierał dokumentację do dziejów regionu krzczonowskiego, ludowe przekazy, powiedzonka, pieśni dziadowskie, oracje weselne. Zajmował się również wycinanką ludową. Swoje utwory publikował w czasopismach: Gromadzie Rolnik Polski, Chłopska Droga, Kurier Lubelski, Sztandar Ludu, Nasz Klub, Poradnik Rolnika. Pisał repertuar do kabaretów tj. Rzep z Krzczonowa, Wesołego Autobusu, Żądło z Biskupca. Za swą twórczość zdobył wiele nagród i wyróżnień. Jego indywidualne zbiory to: Koniczyna, Rzep, Za siódmą bajką, Poezje |
TOMASZ MAŁEK malarz ludowy |
|
Urodził się 20 września 1905 r. w Olszance, zmarł 23 września 1978 r. Już jako kilkuletni chłopiec rysował i szkicował obrazki. Inspiracji twórczej szukał w otaczającej go przyrodzie. Naukę rysunku pobierał u nauczyciela z Urzędowa. Rozwijał się artystycznie, jednocześnie prowadząc gospodarstwo.
Obrazki malował farbami olejnymi, pastelami, kredkami. Wzorował się na pracach znanych malarzy. Tematyką jego prac były: wiejskie krajobrazy, otaczająca przyroda, postacie świętych, bukiety kwiatowe, sceny batalistyczne i historyczne. |
CZESŁAW FRANCISZEK KWIECIŃSKI artysta muzyk – syn Antoniego i Czesławy Flak |
|
Urodził się 12 kwietnia 1933 r., zmarł 20 marca 2010 r. Ukończywszy Gimnazjum w Krzczonowie rozpoczął edukację w muzycznej szkole średniej w Lublinie, następnie studiował na Wydziale Germanistyki KUL (tu wstąpił do chóru akademickiego).
Od 1953 r. kontynuował naukę w Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, Państwowej Szkole Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie na Wydziale Dyrygentury, ukończył kursy mistrzowskie w Weimarze, kurs dyrygentów i instrumentalistów w Sienie. Jako student zmienił nazwisko rodowe na „Kwieciński” od miesiąca urodzenia. Jego koncert dyplomowy odbył się w 1959 r. z Orkiestrą Filharmonii im. H. Wieniawskiego w Lublinie. Prowadził zespoły muzyczne w Domu Wojska Polskiego i MDK w Warszawie, Warszawski Zespół Orientalny. Dyrygent Filharmonii Lubelskiej, pracował z Orkiestrą Włościańską w Zamościu. Brał udział w licznych koncertach. Pionier nowego kierunku w muzyce Apimuzica, opartego na dźwiękach wydawanych przez pszczoły. Autor hymnu pszczelarskiego napisanego na Kongres Pszczelarzy w Antwerpii. Stworzył wiele kompozycji wokalno-muzycznych i instrumentalnych. Autor hymnu Krzczonowa na trąbkę i róg, do słów Kazimierza Dadeja. Współzałożyciel Towarzystwa Przyjaciół Regionu Krzczonowskiego i jego wieloletni prezes. Zainicjował I i II Zjazd Sympatyków Regionu Krzczonowskiego oraz rodu Siczków. W pamięci krzczonowiaków pozostanie jako ambitny i niezwykle zdolny artysta muzyk, ściśle związany z naszym regionem. |
WAWRZYNIEC GŁĄB rzeźbiarz ludowy |
|
Urodził się 18 sierpnia 1906 r. w Krzczonowie, zmarł 26 listopada 1994 r. Ukończył 4 klasy szkoły podstawowej. Mając 16 lat podjął próbę rzeźbienia w drewnie lipowym. Z czasem rozwinął swój warsztat, rzeźbiąc ptaki, postacie świętych, sceny z życia wsi np. międlenie konopi, wypas krów, wesele krzczonowskie.
Od 30 maja 1973 r. był członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych w Lublinie. Jego prace zdobywały wyróżnienia i nagrody w całej Polsce. |